Przejdź do zawartości

Katastrofa polskiego autokaru pod Berlinem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wypadek polskiego autokaru pod Berlinem
Państwo

 Niemcy

Miejsce

Schönefelder Kreuz, autostrada A10[a]

Rodzaj zdarzenia

wypadek drogowy

Data

26 września 2010

Godzina

10:30

Ofiary śmiertelne

14 osób[1]

Ranni

29 osób[1]

Położenie na mapie Brandenburgii
Mapa konturowa Brandenburgii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia52°19′07,72″N 13°33′11,12″E/52,318811 13,553089

Wypadek polskiego autokaru pod Berlinemwypadek autokaru w Niemczech, do którego doszło 26 września 2010.

Wypadek wydarzył się na autostradzie A10 – obwodnicy autostradowej Berlina (tzw. Berliner Ring) – w kierunku Königs Wusterhausen, na skrzyżowaniu Schönefelder Kreuz (węzeł A10 z A113 w kierunku północy i A13 w kierunku południa), 24 km na południe od centrum Berlina.

W wyniku wypadku zginęło 14 pasażerów autokaru (dwie osoby zmarły w szpitalu), a 28 zostało rannych, w tym 17 ciężko[1]. Ponadto ciężko ranna została prowadząca samochód osobowy, oraz lekko ranny jeden z dwóch jego pasażerów. Niemieckie media podały informację, że rannych zostało 38 osób. Ostatnią ofiarą jest Joanna Nachman[2]. 14. osoba zmarła 6 października w szpitalu w Brandenburgu[1].

Okoliczności wypadku

[edytuj | edytuj kod]
Schemat przedstawiający Schönefelder Kreuz oraz kierunki jazdy uczestników kolizji

Autokar należący do firmy Pol-Bus ze Suchania, przewoził uczestników wycieczki zorganizowanej przez Nadleśnictwo Złocieniec, wracających z Hiszpanii do Polski. Po kolizji z samochodem osobowym, autokar uderzył w filar wiaduktu.

Według relacji drugiego kierowcy autobusu, kolizja była wynikiem nadmiernej prędkości samochodu osobowego typu W124 marki Mercedes-Benz, prowadzonego przez kobietę, która, wjeżdżając na autostradę z pasa doprowadzającego, straciła przyczepność i zajechała drogę autobusowi[3]. Kierowca autokaru, chcąc uniknąć kolizji, zjechał na lewą stronę autostrady, stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w środkowy filar wiaduktu[4].

Autostrada A10 w kierunku wschodnim była zamknięta do późnych godzin wieczornych. W usuwaniu skutków wypadku brało udział ok. 300 funkcjonariuszy służb ratunkowych[5].

Reakcja władz

[edytuj | edytuj kod]

Na miejsce wypadku udali się m.in. premier Donald Tusk i minister zdrowia Ewa Kopacz.

W dniu wypadku wstępne czynności wyjaśniające wszczęła Prokuratura Rejonowa w Stargardzie Szczecińskim[6], następnego dnia śledztwo przejęła Prokuratura Okręgowa ze Szczecina[7]. W sprawie nieumyślnego zabójstwa śledztwo przeciwko 37-letniej kobiecie prowadzącej samochód osobowy wszczęła również niemiecka prokuratura[8].

Z powodu tragedii, wojewoda zachodniopomorski ogłosił dzień 28 września 2010 dniem żałoby na obszarze województwa zachodniopomorskiego. Dzień wcześniej także władze Brandenburgiikraju związkowego, na którego terenie doszło do wypadku – zarządziły opuszczenie flag do połowy masztów[9].

Sprawczyni wypadku, Beatrice D., z zawodu policjantka, została przez sąd w Poczdamie skazana na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (o karę warunkowo zawieszoną wnosił prokurator)[10][11].

Ofiary wypadku

[edytuj | edytuj kod]
  1. Justyna Dombrowska (lat 24)
  2. Marian Dzwonek (lat 56)
  3. Zenon Kiszko (lat 61)
  4. Jarosław Korpal (lat 46)
  5. Małgorzata Wedel-Korpal (lat 45)
  6. Zenon Kotarski (lat 47)
  7. Bogdan Melnarowicz (lat 50)
  8. Urszula Melnarowicz (lat 49)
  9. Jolanta Monastyrska (lat 51)
  10. Joanna Nachman (lat 35)
  11. Karolina Przytuło (lat 13)
  12. Dariusz Terlecki (lat 42)
  13. Adam Wilkowski (lat 30)
  14. Jerzy Wrzos (lat 45)
  1. 24 km na południe od Berlina

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d WP.pl: Nie żyje kolejna ofiara katastrofy autobusu w Niemczech. [dostęp 2010-10-06].
  2. Berliner Zeitung: Erst sechs der 13 Opfer identifiziert. [dostęp 2010-09-28]. (niem.).
  3. PAP: Media: Policjantka sprawczynią wypadku polskiego autokaru. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-30)]. (pol.).
  4. Andrzej Kraśnicki: Relacje drugiego kierowcy autokaru i lekarza. Gazeta.pl, 2010-09-26. [dostęp 2010-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-28)]. (pol.).
  5. Bild.de: Warum mussten 13 Menschen sterben?. [dostęp 2010-09-28]. (niem.).
  6. Miłosz Gocłowski: Prokuratorzy ze Stargardu na miejscu katastrofy. radio.szczecin.pl, 2010-09-26. [dostęp 2010-09-27]. (pol.).
  7. mp: Wypadek polskiego autokaru w Niemczech. Śledztwo potrwa miesiące. gs24.pl, 2010-09-27. [dostęp 2010-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-02)]. (pol.).
  8. Bild.de: Schwerer Busunfall in Brandenburg. [dostęp 2010-09-27]. (niem.).
  9. mac, twis, nsz//kdj: Żałoba po wypadku autokaru. www.tvn24.pl. [dostęp 2010-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-02)]. (pol.).
  10. Michael Mielke, Beatrice D. muss "schreckliche Verantwortung" tragen [online], www.morgenpost.de, 1 czerwca 2012 [dostęp 2022-01-20] (niem.).
  11. Staatsanwalt fordert nur Bewährungsstrafe für Todesfahrerin [online], www.bz-berlin.de [dostęp 2022-01-20].
  12. Lista ofiar wypadku polskiego autobusu pod Berlinem. www.pomorska.pl, 2010-09-28. [dostęp 2010-09-28]. (pol.).. Objaśnienie: lista opublikowana na www.pomorska.pl zawiera dwa błędy w nazwiskach ofiar: Adam Wilkowski został błędnie wydrukowany jako Witkowski, a jego narzeczona Justyna Dombrowska – jako Dąbrowska.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]